ÜÇLEME-No:2-Rol

Yaşamın içinde, hep kendiniz olamadınız. İçinizden geldiği gibi davranamadınız her zaman. Bazen, söyleyemediniz aklınızdan geçenleri. İçinizden gelirken haykırmak, bazı anlarda kısmak zorunda kaldınız sesinizi etraf rahatsız olur diye. Hiç tarzınız olmayan şeyler giydiniz belki aslında ait olmadığınız yerlere giderken. Doğum gününüzde paketten çıkan hediyeyi beğenmiş gibi yaptınız kibar olmak için. Gençken yalanlar söylediniz ailenize arada sırada… Yetiştiremediğiniz ödeviniz için bahaneler buldunuz öğrenciliğinizde. Olduğundan şık giyindiğinizde, değişik tavırlar sergilediniz, yürüyüşünüz değişti. Patronunuzla veya elemanınızla konuşurken başka bir dil kullandınız daha başka kelimeler içeren. İlk buluşmalarda kırım kırım kırıttınız, yemeğinizi asilzadeler gibi yediniz bazılarınız. Gittiğiniz bir cenazede gülümseyemediniz ayıp olur diye. Haklı veya haksız, iyi veya kötü niyetle, gerekli veya gereksiz, bazen, kendinize bile, rol yaptınız. Hepiniz, hepimiz…

Hayata

Okulda hocama

Gülmek zorunda kaldım

Sabretmek zorunda kaldım

Seviyormuş gibi yaptım

Büyümüş gibi yaptım

Katar'dan dönerken

Fark etmemiş gibi yaptım

Her zaman

Aylin Hanım'a